Elementarz. Teksty do czytania metodą sylabową to książka, którą nabyłam dla sześciolatka uczęszczającego do zerówki i uczącego się w niej czytać i pisać. Uczy się w niej czytania metodą tradycyjną. Ponieważ jednak bardzo podoba mi się metoda czytania sylabowego, uczę w domu mojego sześciolatka czytać tą metodą.
Nasza nauka oparta jest na metodzie czytania sylabowego autorstwa Jagody Cieszyńskiej, zwana metodą krakowską lub metodą symultaniczno-sekwencyjną. Mówiąc w skrócie bazuje ona na nauce samogłosek, a następnie sylab ze spółgłoskami. Nie wprowadzamy tu liter, a sylaby np nie wprowadzamy litery P, a sylaby z tą literą PA, PO, PE ... itd.
I tak weszłam w posiadanie "Elementarza. Teksty do czytania metodą sylabową", autorstwa Aleksandry Plec i Marzenny Skoczylas. Czyli książka miała być dla sześciolatka, który uczy się czytać w zerówce czytać metodą tradycyjną i jednocześnie w domu pracujemy metodą sylabową. Czy książka spełniła moje oczekiwania?
Książka liczy ok 150 stron. Na jednej stronie wprowadzana jest litera, pod nią mamy sylaby, wyrazy i zdania. Obok na całej stronie znajduje się odpowiedni obrazek. I tak kolejno kartka po kartce.
Wraz z poznawaniem kolejnych liter zdania i teksty stają się dłuższe i myślę, że ciekawsze dla dziecka.
Gdy dziecko pozna już wszystkie litery i głoski, rozpoczynają się teksty. Teksty do czytania samodzielnego zbudowane są ze wszystkich liter/głosek. Wygląda to podobnie jak wcześniej litery. Czyli po lewej stronie mamy czytankę, a po prawej stronie znajduje się obrazek.
Przyznam, że podoba mi się ten układ i wygląd książki.
Nauka metodą sylabową polega na wprowadzeniu najpierw samogłosek, a dopiero potem sylab powstałych z połączenia spółgłoski z samogłoską np MA ME MI MO MU MY. Tu tego nie ma. Mamy wprowadzoną samogłoskę A, a następnie od razu literę M.
Wydaje mi się, że autorki pisząc Teksty do czytania metodą sylabową miały na myśli tylko podział wyrazów na sylaby. Wyrazy rzeczywiście podzielone są kolorystycznie na sylaby. Mamy kolor czarny i czerwony. Akurat ten podział wyrazów i pisanie ich dwoma kolorami uważam za totalnie nietrafiony. Wolałabym, aby dziecko widziało, w sensie "ogarniało" cały wyraz. I z pomocą np rodzica dokonywało sobie podziału na sylaby - "w głowie" lub nawet przy wykorzystaniu ołówka i rysowaniu pod sylabami łuków (co proponuje autorka metody sylabowej Jagoda Cieszyńska).
Na razie jednak wykorzystujemy książkę i zobaczę jak dziecko będzie sobie radzić później, gdy podziału kolorami nie będzie.
Ponieważ jednak nie wszyscy pracują tą metodą postanowiłam nie czepiać się już tak bardzo. Być może kupujący Elementarz chcą właśnie takiej formy i czytanie sylabowe utożsamiają z podziałem wyrazów na sylaby.
A teraz kolejność wprowadzania liter. Tak jak pisałam mój Elementarz ma być wykorzystywany przez sześciolatka chodzącego już do zerówki i w niej uczącego się czytać.
I teraz tak: z książki może korzystać sześciolatek, ale tak naprawdę jest przeznaczona dla starszych dzieci. Chodzi mi tu zwłaszcza o kolejność liter. W zerówce dzieci nie poznają Ą ani Ó. A tu litery: Ą Ę, Ó pojawiają się zanim dziecko pozna wymagane w zerówce B czy F.
Kolejność liter: a,m, t,o, i, s, l, k, y, u, d, e, c, n, g, j, ą, ę, b, p, w, ł, r, z, ó, f ...
W związku z tym uznaję, że Elementarz przeznaczony jest dla uczniów klasy pierwszej i wyższych.
Jeśli jednak potrzebujecie książki zgodnej z metodą sylabową wg J. Cieszyńskiej, czyli metodą krakowską, zwaną inaczej metodą symultaniczno-sekwencyjną to książka ta niestety nie będzie dla was przydatna. Pomijając fakt, że litery są małe (akurat to mi się podoba) to kolejność wprowadzania liter jest zupełnie inna. W zasadzie nie ma tu wprowadzania sylab, po prostu zaznaczono kolorem sylaby w słowach.
Nasza nauka oparta jest na metodzie czytania sylabowego autorstwa Jagody Cieszyńskiej, zwana metodą krakowską lub metodą symultaniczno-sekwencyjną. Mówiąc w skrócie bazuje ona na nauce samogłosek, a następnie sylab ze spółgłoskami. Nie wprowadzamy tu liter, a sylaby np nie wprowadzamy litery P, a sylaby z tą literą PA, PO, PE ... itd.
I tak weszłam w posiadanie "Elementarza. Teksty do czytania metodą sylabową", autorstwa Aleksandry Plec i Marzenny Skoczylas. Czyli książka miała być dla sześciolatka, który uczy się czytać w zerówce czytać metodą tradycyjną i jednocześnie w domu pracujemy metodą sylabową. Czy książka spełniła moje oczekiwania?
Elementarz. Teksty do czytania metodą sylabową
 |
| Elementarz. Teksty do czytania metodą sylabową: A. Plec, M. Skoczylas |
Książka liczy ok 150 stron. Na jednej stronie wprowadzana jest litera, pod nią mamy sylaby, wyrazy i zdania. Obok na całej stronie znajduje się odpowiedni obrazek. I tak kolejno kartka po kartce.
 |
| Elementarz. Teksty do czytania metodą sylabową: A. Plec, M. Skoczylas - litera K |
 |
| Elementarz. Teksty do czytania metodą sylabową: A. Plec, M. Skoczylas - litera DŻ |
 |
| Elementarz. Teksty do czytania metodą sylabową: A. Plec, M. Skoczylas - tekst "Wiewióreczka" |
Przyznam, że podoba mi się ten układ i wygląd książki.
Czytanie sylabowe
Odnośnie czytania sylabowego to naprawdę mam mieszane uczucia. Nie wiem, czy za bardzo utożsamiam czytanie sylabowe z Jagodą Cieszyńską, ale według mnie to co prezentuje ten elementarz to nie jest metoda sylabowa.Nauka metodą sylabową polega na wprowadzeniu najpierw samogłosek, a dopiero potem sylab powstałych z połączenia spółgłoski z samogłoską np MA ME MI MO MU MY. Tu tego nie ma. Mamy wprowadzoną samogłoskę A, a następnie od razu literę M.
Wydaje mi się, że autorki pisząc Teksty do czytania metodą sylabową miały na myśli tylko podział wyrazów na sylaby. Wyrazy rzeczywiście podzielone są kolorystycznie na sylaby. Mamy kolor czarny i czerwony. Akurat ten podział wyrazów i pisanie ich dwoma kolorami uważam za totalnie nietrafiony. Wolałabym, aby dziecko widziało, w sensie "ogarniało" cały wyraz. I z pomocą np rodzica dokonywało sobie podziału na sylaby - "w głowie" lub nawet przy wykorzystaniu ołówka i rysowaniu pod sylabami łuków (co proponuje autorka metody sylabowej Jagoda Cieszyńska).
Na razie jednak wykorzystujemy książkę i zobaczę jak dziecko będzie sobie radzić później, gdy podziału kolorami nie będzie.
Kolejność liter
Tak jak pisałam wyżej kolejność wprowadzania liter nie jest zgodna z metodą czytania sylabowego - metodą krakowską Cieszyńskiej.Ponieważ jednak nie wszyscy pracują tą metodą postanowiłam nie czepiać się już tak bardzo. Być może kupujący Elementarz chcą właśnie takiej formy i czytanie sylabowe utożsamiają z podziałem wyrazów na sylaby.
A teraz kolejność wprowadzania liter. Tak jak pisałam mój Elementarz ma być wykorzystywany przez sześciolatka chodzącego już do zerówki i w niej uczącego się czytać.
I teraz tak: z książki może korzystać sześciolatek, ale tak naprawdę jest przeznaczona dla starszych dzieci. Chodzi mi tu zwłaszcza o kolejność liter. W zerówce dzieci nie poznają Ą ani Ó. A tu litery: Ą Ę, Ó pojawiają się zanim dziecko pozna wymagane w zerówce B czy F.
Kolejność liter: a,m, t,o, i, s, l, k, y, u, d, e, c, n, g, j, ą, ę, b, p, w, ł, r, z, ó, f ...
W związku z tym uznaję, że Elementarz przeznaczony jest dla uczniów klasy pierwszej i wyższych.
Elementarz. Moja opinia
Książka bardzo mi się podoba. Oczywiście tylko wtedy, gdy przymknę oko na tytuł "... metodą sylabową". Jest to świetna pomoc w nauce czytania. Dużo wyrazów, zdań i czytanek. Świetna, aby popracować z dzieckiem w domu.Jeśli jednak potrzebujecie książki zgodnej z metodą sylabową wg J. Cieszyńskiej, czyli metodą krakowską, zwaną inaczej metodą symultaniczno-sekwencyjną to książka ta niestety nie będzie dla was przydatna. Pomijając fakt, że litery są małe (akurat to mi się podoba) to kolejność wprowadzania liter jest zupełnie inna. W zasadzie nie ma tu wprowadzania sylab, po prostu zaznaczono kolorem sylaby w słowach.
Tej nie miałam, ale do przechodzenia z dużych liter na małe skorzystałam z "Mój pierwszy elementarz". Tam nie było tak rozbudowanych czytanek, ale to nawet dobrze.
OdpowiedzUsuń"Mój pierwszy elementarz" oglądałam również w księgarni jednocześnie z "Elementarz. Czytamy metodą sylabową" tej samej autorki i z tego samego wydawnictwa. Porównałam je sobie i doszłam do wniosku, że są bardzo podobne. Zdecydowałam się na tą drugą książkę gdyż dodatkowo zawiera teksty do czytania, takie które można czytać gdy dziecko pozna już wszystkie literki.
Usuń